De brandbaarheidsklasse (Ciba-Geigy methode) van een stof geeft aan welke reactie een stoflaag ondergaat als een platina draad op een temperatuur van ongeveer 1000°C in contact wordt gebracht met deze laag.
Brandbaarheid
Testopstelling & -procedure
Het te testen stof wordt aangebracht op een vuurbestendige plaat in de vorm van een ononderbroken strook van ongeveer 40 mm lang en ongeveer 20 mm breed (volume ongeveer 5 ml). Een elektrisch verwarmde, gloeiende platina draad op een temperatuur van ongeveer 1000°C wordt langs één van de uiteinden van de strook gedurende ongeveer 5 seconden in de te testen stof gestoken.
De brandbaarheidsklasse wordt bepaald in overeenstemming met het verloop van de reactie en de indeling gebeurt als volgt:
| Bepaling brandbaarheidsklasse | |||
|---|---|---|---|
| Testresultaat | CL | Referentieproduct | |
| geen ontsteking | het branden verspreidt zich niet | 1 | tafelzout |
| korte ontsteking en snelle uitdoving | 2 | wijnsteenzuur | |
| plaatselijk branden of gloeien met geringe uitbreiding | 3 | d+ lactose | |
| uitbreiden van gloeien zonder vonken of trage vlamloze oxidatievoorplanting | het branden verspreidt zich | 4 | 1-amino-8-naftol-3,6- disulfonzuur |
| vuurwerkachtige verbranding of langzaam branden met vlam | 5 | zwavel | |
| zeer snel branden met vlam of snelle vlamloze oxidatievoorplanting | 6 | buskruit | |
De testen worden uitgevoerd in een geventileerd deel van het laboratorium. De luchtsnelheid op de plaats van de test is ongeveer 0,2 m/s (in dezelfde zin als de voortplantende reactie). Deze luchtstroom is noodzakelijk om de inerte gassen, die gevormd worden door de ontsteking van het product en die mogelijkerwijze het branden van de stoflaag kunnen verhinderen, af te blazen.
Indien men geïnteresseerd is in de brandbaarheid van een product bij verhoogde temperaturen (b.v. in drogingsprocessen), kan de test herhaald worden bij een verhoogde temperatuur (b.v. de bij de droging verwachte temperatuur). Dit is overbodig indien de test bij kamertemperatuur resulteerde in een brandbaarheidsklasse 6. Soms is er een opmerkelijk verschil in brandbaarheid. Om die reden moet de temperatuur waarbij de test werd uitgevoerd, vermeld worden samen met de brandbaarheidsklasse.
Bijkomende hulpstukken zijn vereist voor deze test: een mal voor het staal, een staalhouder, een glazen buis en een isolerende ondersteuning.
Deze test wordt uitgevoerd met de fractie met een deeltjesgrootte kleiner dan 250 µm.
Bibliografie
- VDI-Richtlinien 2263, Blatt 1: Untersuchungsmethoden zur Ermittlung von sicherheitstechnischen Kenngrössen von Stäuben (1990)
- EN 17077:2018: Determination of burning behaviour of dust layers
- Kühner AG, Safety testing equipment: Screening tests – Test procedures
- W. Bartknecht, Staub Explosionen: Ablauf und Schutzmassnahmen (1987)
- R.K. Eckhoff, Dust explosions in the process industries (1997)
- Handboek explosiebeveiliging, Kluwer-Editorial